Gliko tou Koutaliou - zoet op een lepel
Wat is een vakantie in Griekenland zonder lekkere zoetigheden? Als je Gliko tou Koutaliou nog niet hebt gehad, moet je het de volgende keer dat je in Griekenland bent proberen. Om uit te leggen wat Gliko tou Koutaliou is, kun je het beste zeggen: "snoepjes op een lepel". Het zijn gewoon verschillende vruchten, bessen en soms groenten die geconserveerd worden in een heel zoet suikerlaagje, gemaakt van honing, suiker of stroop. Zoals de naam al zegt, worden ze geserveerd op een theelepel, vergezeld van een ijskoud glas water.
Volgens de legende is het snoepje op een lepel uitgevonden toen iedereen uit dezelfde kom moest eten om niet vergiftigd te worden. In het oude Griekenland werd het eigenlijke inmaken gedaan op honing en stroop, voordat suiker gemeengoed werd.
Sinaasappel, aubergine of meloen
Welk fruit of welke groente erin wordt gedaan en geserveerd kan verschillen, afhankelijk van waar in Griekenland je bent, maar veel voorkomende variaties zijn sinaasappels, kersen, abrikozen, watermeloenen, soms met nootjes erbij. Andere soorten snoep op een lepel, die misschien ongebruikelijker zijn als je aan zoetigheid denkt, zijn tomaten, aardappelen en wortelen. Op Kreta worden ze bijvoorbeeld gemaakt van kleine, met amandelen gevulde aubergines, en gekruid met kruidnagel, kaneel en citroensap. Op Naxos wordt Gliko tou Koutaliou vaak op smaak gebracht met basilicum. Andere recepten zijn gekruid met rozen of citroenen. Op Santorini zijn pomodoro tomaten gebruikelijk, gekruid met kaneel en hele amandelen.
Het fruit moet stevig zijn en zijn kleur behouden, en de siroop zelf moet dik genoeg zijn om op een lepel te leggen. Het moet gewoon steviger zijn dan gelei en marmelade. Het duurt vaak meerdere dagen om Gliko tou Koutaliou te maken en het resultaat is verbluffend lekker en alle tijd waard! Elke familie heeft haar eigen recept voor Gliko tou Koutaliou, dat al generaties lang wordt doorgegeven.